• 목록
• 답변
• 글쓰기
• 게시판 리스트 옵션
  • 수정
  • 삭제

In principe is dit mogelijk, zolang het vermogen van de dimmer in VA is aangegeven. Deze dimmers zijn geschikt voor de conventionele transformatoren met spoel. Als het vermogen wordt aangegeven in watt, dan is de dimmer alleen geschikt voor gloeilampen. Elektronische transformatoren moeten worden gedimd met behulp van een fase-afsnijdingsdimmer.
Er loopt dus geen stroom door de uitgangsweerstand tijdens de negatieve cyclus van de ingangsspanning, aangezien de diode zich gedraagt als een open circuit (zie figuur 10). De primaire en secundaire spoelen worden eerst gewikkeld op een spoelhouder met een rechthoekige, cilindrische of ovale doorsnede die past bij de constructie van de gelamineerde kern. De spoelvorm bepaalt de werkruimte, de verbindingswegen en de richting van de warmtestroom.
Om de spanning toch te verhogen, wordt er in de praktijk een transformator gebruikt. Dit is ook de reden dat bovenleidingen werken met extreem hoge spanningen van enkele duizenden volts. Een transformator bestaat uit twee of meer spoelen, die zich in elkaars magnetisch veld bevinden. Afhankelijk van de toepassing van de transformator worden de spoelen al dan niet gewikkeld rond een magnetiseerbare kern.
Voor lampen, kachels, elektrisch gereedschap of keukenapparatuur is een voedingsspanning van 230 V immers uitermate geschikt. Voor die situaties wordt er een netadapter ingezet om de spanning om te zetten. Adapters kunnen worden ingebouwd, maar ook extern worden ingezet, tussen het apparaat en de stekker in de voedingsunit. Daarom wordt het vermogen aangegeven in volt x ampère (VA) en niet in watt. Zijn ontwerp was gemaakt van dunne overlappende metalen plaatjes en werd voor het eerste commercieel toegepast in 1886.
Het wikkeldraad is meestal koper, dat is voorzien van een isolatielaagje van schellak om kortsluiting tussen de wikkelingen te voorkomen. Wanneer de laminaatstempels met elkaar worden verbonden, vormen zij de vereiste kernvorm. Een transformator is een elektromagnetisch apparaat dat elektrische energie van de ene stroomkring omzet in een andere zonder de frequentie of het vermogen ervan te veranderen. Transformatoren helpen de efficiëntie en veiligheid van elektrische energiesystemen te verbeteren door de spanningsniveaus naar behoefte te verhogen of te verlagen. De transformator werkt alleen op een wisselsignaal aan zijn ingang, maar met toevoeging van enkele halfgeleiderelementen kan hij ook gelijkstroom (DC) signalen produceren. In dit artikel worden de belangrijkste typen, de bedrading en de toepassingen van transformatoren besproken, en wordt uitgelegd hoe een transformator kan worden gebruikt om gelijkstroom te produceren.
Doordat het optredende geluid een lage frequentie heeft en bovendien goed voorspelbaar is, kan het geluid van transformatoren met antigeluid worden bestreden. Het was daarmee in 2003 een van de weinige praktische toepassingen van antigeluid. In veel apparaten zit een transformator verwerkt om de netspanning van 230 V omlaag te transformeren naar bijvoorbeeld 12 V of een andere lage spanning waarop het apparaat kan werken. In elektriciteitscentrales wordt de spanning juist flink omhoog getransformeerd om de energieverliezen bij het transport van elektriciteit zo klein mogelijk te houden. Een transformator die dubbel geïsoleerd is, heeft de primaire en secundaire wikkelingen op afzonderlijke kunststof vormen.
De primaire en secundaire spoelen zijn samen gewikkeld op een magnetische ijzeren circuitkern, maar deze spoelen maken geen contact met elkaar, zoals te zien is in figuur 2. De kern is gemaakt van een zacht magnetisch materiaal dat bestaat uit laminaten (Afbeelding 2 met label B) die aan elkaar zijn gekoppeld om kernverlies te beperken. Kernverlies is het energieverlies binnen de kern veroorzaakt door een wisselende magnetische flux. Een onstabiel magnetisch veld vernietigt uiteindelijk de werking van het kernmateriaal. Een transformator is opgebouwd uit twee spoelen die gescheiden zijn door een tussenwand.